.png)
Artykuł promocyjny
Nazywane czasami „włoskim Bordeaux”, produkowane we Florencji chianti, urzeka swoimi aromatami i jakością. Czas dowiedzieć się więcej o tym winie!
Skąd wzięło się wino chianti i gdzie jest produkowane?
Pierwsze wzmianki o winie pochodzącym ze wzgórz otaczających Florencję pojawiły się w XIV wieku. Trunek ten został nazwany „chianti”, prawdopodobnie nawiązując do militarnego sojuszu (Lega del Chianti) kilku miejscowości z tamtej okolicy.
W XV wieku Włosi starali się oficjalnie sklasyfikować ten trunek, jednak udało się to dopiero trzy stulecia później, gdy Kosma III Medyceusz wydał edykt, który stwierdzał, że jedynymi miejscowościami, które mogą wytwarzać wzmiankowane wino, są Castellina in Chianti, Gaiole in Chianti, Radda in Chianti, a także wieś Greve wraz z około 3-kilometrowym zboczem na północ od tej miejscowości.
Ten stan rzeczy utrzymywał się aż do lat 30-tych XX wieku, gdy po raz pierwszy poszerzono rejon produkcji tego wina. Trzydzieści kilka lat później obejmował on już większą część Toskanii.
W obecnych czasach chianti produkowane jest w 8 regionach – najbardziej centralnie położonym Classico, obejmującym miejscowości wymienione w edykcie Kosmy III Medyceusza, a także 7 podregionach: Montalbano, Colli Fiorentini, Montespertoli, Rufina, Colli Senesi, Colline Pisane oraz Colli Aretini.
Z jakich winogron produkuje się chianti?
Przez bardzo długi czas wino chianti nie miało ujednoliconej receptury. Produkowano je z wielu różnych szczepów mieszanych w różnych proporcjach, nierzadko mieszając ciemne i jasne odmiany, jednak najważniejszymi były przeważające w kompozycji canaiolo połączone z sangiovese oraz malvasia bianca lunga.
W XIX wieku, ówczesny włoski premier, Bettino Ricasoli, ujednolicił przepis na chianti, formułując go jako mieszankę trzech szczepów, gdzie główne skrzypce miała grać odmiana sangiovese, wspierana przez canaiolo i malvasia.
Przez szalejącą w XIX-wiecznej Europie plagę filoksery oraz dwie wojny światowe, receptura na chianti ulegała ciągłym zmianom. Obecnie przyjmuje się, że wino to powinno nawiązywać do receptury Ricasoli i składać się głównie z odmiany sangiovese, wspieranej przez canaiolo, lecz z dodatkiem jednej z dozwolonych odmian, takich jak merlot czy syrah.
Czego możemy spodziewać się po winie chianti?
Chianti występuje w wielu różnych odmianach, w zależności od miejsca produkcji. Jest winem dość zróżnicowanym, przez co można odkrywać w nim coraz to nowsze smaki i zapachy. Najwyższej jakości chianti classico DOCG, jako jedyne mogące nosić pieczęć przedstawiającą czarnego koguta, jest winem średniej mocy, z dobrze zarysowanymi taninami i dość wysoką kwasowością. Główne nuty to kwiaty oraz wiśnie.
To toskańskie wino przejawia dużą zdolność do oddawania terroir, czyli charakterystyki terenu, na którym zostało wyprodukowane. W zależności od rodzaju gleby czy warunków hydrologicznych trunek będzie miał nieco inne cechy. Chianti spoza regionu Classico jest zwykle nieco mniej skoncentrowane i taniczne, za to bardziej owocowe. Należy mieć na uwadze, że podstawowa, główna apelacja chianti jest bardzo duża pod względem powierzchni, a na jej obszarze działają setki winogrodników – warto zaczerpnąć więc fachowej opinii o danym winie, by przy zakupie podjąć poinformowaną decyzję.
Wino chanti doskonale komponuje się z serami, czerwonym mięsem czy daniami z pomidorów. Należy jednak mieć na uwadze, że wymaga ono odpowiedniego podania. Aby w pełni uwolnić jego potencjał, powinno być ono serwowane w temperaturze około 16-18 stopni Celsjusza oraz poddane dekantacji, co w skuteczny sposób uwypukli jego walory.
