.png)
Artykuł promocyjny
Ściśle regulowane pochodzenie geograficzne (choć wbrew powszechnej opinii nie ograniczające się wyłącznie do Szampanii), charakterystyczny kształt butelki i korka, które jednoznacznie już kojarzą się właśnie z tym typem wina, drogocenne bąbelki, dla których (i przez które) nietrudno stracić głowę – to, jak postrzegamy szampany, ugruntowało się bardzo mocno. A jednak te legendarne wina wciąż oferują wiele do odkrycia.
Czy czarne może być białe?
Ciekawostką jest to, że szampany powstają przede wszystkim z czarnych winogron. Kolor trunków wynika z tego, że tradycyjne metody produkcyjne nie dopuszczają zabarwienia miąższu przez skórkę. Spośród najważniejszych szczepów wykorzystywanych w Szampanii na czele plasują się pinot noir i pinot meunier, które łącznie pokrywają blisko 80% powierzchni upraw w regionie. Bardziej ceniony jest oczywiście pinot noir ze względu na bogactwo i wyrazistość bukietu. Pinot meunier znacznie gorzej się starzeje, wiec te winogrona nie mogą stać się bazą rocznikowych szampanów. Zachwycają jednak owocowymi nutami.
Podium najpopularniejszych szczepów Szampanii zamyka chardonnay – jedyne biało winogrono w zestawieniu. Znany jest przede wszystkim z Blanc de Blancs, czyli szampana wytwarzanego tylko i wyłącznie z tej odmiany. Z produkcji win tego szczepu słynie zwłaszcza Marna – departament nazywany nawet „Côte des blancs”. To serce „Blanc de Blancs”, które będą charakteryzować się delikatnością, ze względu na którą są bardzo pożądane.
Wśród innych, mniej znaczących szczepów, można wyróżnić pinot meslier, pinot gris czy pinot rose.
Cenione mieszanki
W świecie szampana wiele zasad, które kojarzymy z tradycyjnymi winami, zupełnie staje na głowie. Cóż – czas zawiesić na moment konserwatywne enologiczne przekonania, a nawet zdrowy rozsądek, by odkryć doskonałość musujących trunków z Szampanii! Po kolorze winogron czas na kolejną niespodziankę: upodobanie do łączenia. Co miesza się w szampanie? Wszystko: od różnych szczepów winnych, przez owoce o różnym pochodzeniu geograficznym, po… roczniki. Powszechność tej praktyki wynika z kilku powodów.
Po pierwsze, każdy szczep winogron wnosi do szampana różne cechy smakowe. Mieszanie różnych odmian pozwala uzyskać bardziej zrównoważony i kompleksowy profil smakowy. Ponieważ warunki pogodowe różnią się w zależności od roku, co wpływa na dojrzałość i jakość winogron. Mieszanki pozwalają producentom dostosować smak i aromat szampana do danego rocznika, korzystając z różnych odmian winogron w zależności od ich dostępności i jakości w danym sezonie.
Ogromne znaczenie mają również względy jakościowe oraz unikatowość. Każdy producent szampana ma swoją własną recepturę i unikalny styl. Mieszanie różnych odmian winogron pozwala na stworzenie szampana o charakterze i osobowości odpowiadającej wizji danego producenta. Łączenie winogron wpisuje się w wielowiekową tradycję, praktykowaną od korzeni. Oczywiście, dziś wspierana jest przez technologię, która pozwala na o wiele większą przewidywalność i pewność rezultatów tych swoistych „mikstur”.
Kredowe podłoże
Region szampański charakteryzuje się obecnością skał kredowych. Ma to ogromne znaczenie dla produkcji najbardziej znanych trunków z tego rejonu Francji. Kredowe skały mają istotny wpływ na uprawę winorośli i jakość winogron używanych do produkcji szampana. Można go podzielić na kilka kluczowych aspektów:
Drenaż. Kredowe skały są znane z doskonałej zdolności do odprowadzania wody, co jest kluczowe dla zdrowego wzrostu korzeni winorośli. Dzięki temu korzenie mogą głęboko sięgać w poszukiwaniu wody i składników odżywczych, co przyczynia się do ich lepszego rozwoju i zapewnienia wysokiej jakości winogron.
Wentylacja. Kreda ma także dobrą przepuszczalność powietrza, co pozwala na zapewnienie odpowiedniej wentylacji gleby i korzeni winorośli. To ważne dla uniknięcia chorób grzybowych i pleśni, które mogą zniszczyć uprawy winogron.
Skład mineralny. Kreda jest bogata w różnorodne minerały, które mogą wpływać na skład chemiczny gleby i winogron. Kształtuje on smak, aromat i ogólną jakość winogron, co ostatecznie przekłada się na smak i charakter szampana.
Wysoka kwasowość. Kreda może przyczynić się do utrzymania odpowiedniej kwasowości gleby, co jest istotne dla zachowania równowagi w składzie chemicznym winogron. Wysoka kwasowość może wpływać na ostateczny smak i zrównoważenie szampana.
Z tymi informacjami możemy wyruszyć w podróż po różnych zakątkach Szampanii. I tak, jeżeli szukacie wyrazistej kwasowości, w Wasze gusta powinny wpisać się wina z Côte des Blancs w departamencie Marna. Dominuje tu uprawa odmiany chardonnay, a kredowe podłoża pomagają w zachowaniu wysokiej kwasowości winogron. Wytwarza się tu delikatne i eleganckie szampany Blanc de Blancs, o subtelnie owocowych aromatach. Montagne de Reims to natomiast region dominacji Pinot Noir i Pinot Meunier. Kredowe wzgórza Montagne de Reims nadają szampanom z tego regionu struktury i intensywności. Szampany te często wykazują głębokie aromaty czerwonych owoców i delikatne nuty mineralne, co nadaje im wyjątkowy charakter. W Vallée de la Marne występuje duża różnorodność gleb. Kredowe skały zapewniają odpowiedni drenaż, dzięki czemu tutejsze szampany doskonale balansują pomiędzy owocowymi aromatami a kwasowością. W regionie Côte des Bar, który znajduje się na południe od głównego obszaru uprawy winorośli w Szampanii, kredowe podłoża stają się bardziej różnorodne, ze współwystępowaniem gliny. To daje doskonałe warunku do dojrzewania owoców, dzięki czemu w winie oprócz nut mineralnych odkryjemy właśnie pełnię owocowych aromatów.
Temperatura
Koneserzy szampanów podkreślają, że temperatura podania wina ma ogromne znaczenie dla tego, czy dane nam będzie cieszyć się pełnią jego smaku i aromatu. Jaka jest optymalna ciepłota? Oczywiście taka, jak panuje w najbardziej tradycyjnych, wydrążonych w kredowych skałach piwnicach winiarskich!
Co ciekawe, szampana powinno podawać się w nieco innej temperaturze, niż ta, do której przyzwyczaiły nas popularne wina białe. Szampany serwuje się mniej schłodzone, w związku z czym w coolerze często część lodu zamienia się na zimną wodę, aby nie dopuścić do zbytniego wymrożenia. Aby właściwie dobrać temperaturę, warto poznać rocznik danego wina. Większość butelek będziemy podawać schłodzone do 9 stopni, ale jeżeli sięgamy po trunki bardziej wiekowe, optymalna temperatura wzrasta – nawet do 14 stopni! Co ważne, kieliszki do szampana nie muszą (a nawet nie powinny) być schłodzone. Sunące w górę szklanych ścianek bąbelki z oszronionym finiszem brzegu kieliszka dają wspaniały efekt wizualny – ale niestety nie ma on dobrego wpływu na percepcję charakteru napoju. A przecież to właśnie jego poszukujemy!
