Czy różowe wina to mieszanka win białych i czerwonych?

 

 

 

Oprócz wina białych i czerwonych, na sklepowych półkach spotkać można też różowe trunki. Nierzadko są omijane przez klientów, którzy uważają je za gorsze gatunkowo. Czy jest tak w rzeczywistości? Czy ten rodzaj wina jest mieszanką, a może stanowi całkowicie oddzielny rodzaj?

Jak produkowane są różowe wina? 

Aby odpowiedzieć na pytanie, czy wina różowe są warte uwagi, warto przyjrzeć się procesowi produkcji, bo w końcu to właśnie winifikacja w dużej mierze odpowiada za właściwości gotowego trunku.

Jak się okazuje, różowe wina… można produkować na wiele sposobów. Standardowo wytwarza się je w sposób łączący niejako metody produkcji win czerwonych i białych. Te pierwsze produkuje się w oparciu o fermentację moszczu, czyli zmiażdżonych, całych (z pestkami i skórkami) winogron. Wina białe produkuje się natomiast z soku – winogrona wyciska się najczęściej od razu po zbiorach, minimalizując kontakt ze skórkami, a fermentacji alkoholowej poddaje się sam płyn.

Standardowa procedura produkcji różowych win jest „gdzieś pośrodku”. Po zebraniu czerwonych owoców miażdży się je, pozwalając sokowi na kontakt z zawierającymi cenne składniki (m.in. związki fenolowe) i barwniki skórkami, lecz jedynie przez czas dwóch – dwudziestu kilku godzin, a nie tak jak w przypadku win czerwonych – przez cały okres fermentacji. Uzyskany sok o lekko różowej barwie poddaje się następnie procesowi fermentacji – co przypomina produkcję wina białego.

„Wykrwawione” różowe wina, czyli alternatywna metoda produkcji 

Opisany powyżej proces nie jest jedynym wykorzystywanym przy wytwarzaniu win różowych. Jednym z najbardziej znanych jest „wykrwawianie” (saignée) moszczu, przeznaczonego do produkcji wina czerwonego. Polega ono na „upuszczeniu” soku z macerowanej już jakiś czas miazgi winogronowej i przeznaczeniu go do produkcji różowego wina.

Powyższa metoda stosowana jest głównie przez producentów win czerwonych – dzięki zmniejszeniu objętości soku w moszczu, fermentująca mieszanina ma wyższą koncentrację związków fenolowych i pozostały substancji, co skutkuje otrzymaniem pełnych, dużych, win. Przy okazji, sok, który został oddzielony od moszczu, nie marnuje się – przeznacza się do produkcji różowych win, które niejednokrotnie są bardziej kompleksowe niż te, które produkuje się klasyczną metodą.

Powyższy sposób, mimo że bardzo ekonomiczny i sprytny, spotyka się także z krytyką. Niektórzy eksperci twierdzą, że uzyskane w ten sposób wina różowe są podrzędnymi trunkami, gdyż nie stoi za nimi pierwotna intencja uzyskania doskonałego produktu, a jedynie chęć zysku, bądź przynajmniej zminimalizowania strat ekonomicznych.

Różowe wina w szampańskim wydaniu 

Wina o różowej barwie bardzo rzadko są mieszanką win białych i czerwonych – wyjątkiem są różowe szampany, które w zdecydowanej większości są trunkami białymi, do których w jednym z etapów produkcji dodaje się odrobinę wina czerwonego, głównie z odmiany pinot noir. Musujące, różowe trunki z Szampanii są dosyć rzadkie – stanowią zaledwie kilka procent rocznej produkcji szampana – warto jednak poznać je bliżej.

Innym, również nieco mniej znanym rodzajem różowych win… są wina „szare”, w języku francuskim nazywane vin gris. Z wyglądu przypominają wina białe z lekko „złamanym” kolorem i produkuje się je w zasadzie tak samo, jak wspomniane trunki. Używa się do tego ciemnych winogron, wyciśniętych bezpośrednio po zbiorach. Uzyskany, różowawy sok poddaje się procesowi fermentacji, uzyskując finalny produkt.