Na temat wychowywania dzieci opublikowano tysiące książek. Jest wiele szkół mówiących o tym, w jaki sposób należy uczyć naszych milusińskich właściwych zachowań. Są jednak prawdy uniwersalne, których stosowanie spowoduje, że będziemy w stanie ułożyć z dzieckiem poprawne relacje, a ono samo nie wpadnie we frustrację i będzie prawidłowo się rozwijać
Tylko małe dziecko komunikuje swoje potrzeby poprzez płacz. Płacze gdy jest głodne, coś je boli, lub gdy ma mokro. Niestety, starsze dzieci potrafią już ten płacz wykorzystywać do wymuszania na rodzicach określonych postaw lub zachowań. To wtedy tak naprawdę zaczyna się właściwy proces wychowania, który jednocześnie może być prawdziwą próbą dla rodziców. Aby zarówno dziecko jak i jego opiekunowie wyszli z niej zwycięsko, należy kierować się określonymi zasadami, w których egzekwowaniu dorośli powinni wykazać się żelazną konsekwencją.
Stawiamy granice, określamy zasady
Świat dzieci powinien być uporządkowany. Muszą one doskonale wiedzieć na co mogą sobie pozwolić, a na co nie, za jakie zachowania czeka je nagroda, a jakie będą wiązały się z przykrymi konsekwencjami. Określenie i egzekwowanie zasad, w ramach których będą funkcjonowały nasze maleństwa, spoczywa na barkach rodziców. Niestety dorośli często mają z tym problem, co wynika z wielu czynników. Często „odpuszczają” dzieciom z lenistwa, albo żeby móc w spokoju wykonywać swoje zajęcia.
Folgowanie dzieciom na krótką metę może i jest wygodne, ale w dłuższej perspektywie z pewnością nie przyniesie niczego dobrego
Rodzice stracą nad dziećmi kontrolę, a dzieci będą coraz bardziej pyskate, rozpieszczone i… nieszczęśliwe. Źle wychowane, niegrzeczne dziecko nie ma poczucia bezpieczeństwa, jest roszczeniowe, często agresywne, nie troszczy się o potrzeby innych. Może to zaowocować nie tylko wykluczeniem w przedszkolu czy szkole, ale także poważnymi problemami w dorosłym życiu.
Właściwy rytm dnia i katalog zachowań
Dziecko powinno mieś określony rytm dnia, ponieważ lubi przewidywalność. Powinno znać swoje obowiązki, wiedzieć że dzień zaczyna się od ubierania i toalety, po której jest śniadanie lub zajęcia w przedszkolu. Przedszkolak powinien znać zasady właściwego zachowywania się podczas posiłków. Już najmłodszym dzieciom należy tłumaczyć, że należy jeść przy stole, używać talerza i sztućców, nie wolno bawić się jedzeniem, a przed i po posiłku trzeba koniecznie umyć ręce. Pamiętajmy, że właściwe zachowanie przy stole to jedna z oznak dobrego wychowania.
Grzeczne dziecko potrafi też właściwie zachowywać się wobec starszych, okazywać im szacunek, wypełniać ich polecenia, nie „wcinać się” w dyskusję. Dlatego też już od małego należy uczyć je, w jaki sposób rozmawiać z dziadkami, wujkami, sąsiadką czy panią w szkole.
Nie bójmy się odmawiać
Każde dziecko marzy o tym, aby jak najwięcej czasu poświęcać na zabawę i własne przyjemności. Zadanie rodzica polega na tym, aby czasami powiedzieć dziecku „nie”, „dość” lub „innym razem”. Tych zwrotów nasi podopieczni bardzo nie lubią i często reagują na nie historyczne. Dlatego rodzice muszą działać spokojnie, ale jednocześnie stanowczo i zdecydowanie. Jeśli dadzą się złamać, dziecko poczuje że ma nad nimi władzę i zacznie tę sytuację wykorzystywać, co z pewnością nie przyniesie niczego dobrego.
Trzeba pamiętać, że to rodzice zawsze mają ostateczny głos i to oni powinni podejmować decyzje. Dobrze jest także nie spełniać od razu wszystkich zachcianek dziecka. Dajmy czasami mu trochę zaczekać, nie odrywajmy się na każde zawołanie od swoich obowiązków. Nasza pociecha powinna poczuć że nie jest pępkiem świata i nauczyć się respektować także potrzeby innych. Nie kupujmy też i nie róbmy wszystkiego o co dziecko nas poprosi, musi nauczyć się, że nie wszystko mu się należy. Dzięki temu uniknie w przyszłości wielu rozczarowań.
Nauczmy się rozmawiać z dzieckiem
Rozmawianie z dzieckiem jest prawdziwą sztuką, której niektórzy rodzice uczą się latami. Do komunikacji z małymi pociechami dobrze jest używać krótkich, zrozumiałych zdań. Nie twórzmy też sztucznego dystansu i unikajmy niedopowiedzeń. Dziecko musi mieć jasny przekaz, wiedzieć co zrobiło dobrze, a co źle i dlaczego. Starajmy się nie krytykować go personalnie, a raczej wskazywać i piętnować jego niewłaściwe zachowania.
TW