Czy powinno się sprzątać po swoim... koniu?

Drogi leśne są drogami zakładowymi. Obowiązuje na nich zakaz ruchu.

Z wyjątkiem oznakowanych szlaków konnych, jazda konna po lasach jest prawnie zabroniona. Końskie kopyta degradują naturalną nawierzchnię gruntowych dróg, dramatycznie pogarszając warunki poruszania się pieszo i jazdy rowerem. Końskie kupy, w porównaniu z tym, to stosunkowo drobny problem – nie śmierdzą i nie przyklejają się do opony, jak np. psie.

To nikt jeszcze nie wymyślił pieluchomajtek dla koni?
Podrzucę pomysł Mateuszowi, to zaraz ogłosi, że PKN Orlen do spółki z KGHM-em za pół roku zbudują ogromną fabrykę końskich pieluchomajtek i zasypią nimi cały świat. To będzie polski przemysł narodowy.

Pan Andrzej zaproponował: "Można przecież wziąć na przejażdżkę niewielki worek i miotełkę".

Panie Andrzeju, ech, Panie Andrzeju... Zacznę od sprawy technicznej: Koń, jaki jest, każdy widzi – to sentencja autorstwa ks. Benedykta Chmielowskiego autora dawnej encyklopedii. Jeśli by Pan zerknął na konia, wtedy wiedział by Pan, że potrzeba nie niewielkiego woreczka i miotełki, a wora i szufli. Koń bowiem produkuje boby w ilościach hurtowych.

Ponadto mamy pewien problem technologiczny - pies zazwyczaj poprzedza opiekuna i jak się ma skasztanić, to staje, kuca i wtedy wali. Kuń kasztanami wali "na biegu" i dodatkowo odbywa się to za plecami użytkownika.

Jeszcze jedna kwestia - na psie się nie jeździ, zatem przy zbiorach "urobku" nie trzeba zeń schodzić...

Dobra, dość tych żartów - myślę że słowa Pana Andrzeja są jak najbardziej słuszne, i może nie chodzi tu o zabieranie ze sobą pączków, bo wystarczy je czymkolwiek, choćby kopniakiem zrzucić z drogi na pobocze. Moim zdaniem problem tkwi w ludziach. Dopóki nie zrozumieją że zostawiane za sobą podczas rekreacyjnej przejażdżki "atrakcje" są jednak gównami, w które można wdepnąć, czyli nie będzie w nich (mówię o jeźdźcach) empatii, to nic się nie zmieni.

Ale ja wierzę w ludzi - popatrzcie drodzy Czytelnicy, dziś sprzątanie po psie jest standardem. A jeszcze 10 lat temu "zaminowywanie" chodników uchodziło za nasz narodowy sport.

Zdrowia i odporności!

Miasto zjechało na wiochę i ją próbuje cywilizować. Niedługo zażądają odśnieżanych chodników w lasach, bo matki z dziećmi w wózkach nie przejadą. Jakiś czas temu były skargi od jakiś miastowych, że im chłop nawóz na własnym polu rozsiewa za oknami i śmierdzi. Kupią tacy po 300m2 pola, postawią "leżące wieżowce" na wzór miastowych zamiast normalnej działki, bo przecież przyzwyczajeni mieszkać jeden przy drugim jak króliki w klatkach i okolicę zaczyna nawracać na jedyny słuszny czyli jego własny kierunek postrzegania świata. Biedni niewolnicy z czworaków... Ostatnio poruszenie i temat do dyskusji był w sprawie armatek hukowych odstraszających zwierzynę. Przerażenie... Co to jest? Strzelają! Wojna chyba. Ale miałem ubaw.

Drodzy Przedpiścy, proszę mnie, starego wróbla, na końskie boby nie próbować nabierać!

Sugeruję w swym utyskiwaniu na "miastowych" zauważyć, iż konikami nie poruszają się ci z "wiochy" (bo ostatni koń roboczy padł w okolicy z pięć lat temu), tylko owi miastowi! I to bogatsi miastowi, którzy w swym snobistycznym anturażu oprócz wypasionego suva, tarasu z teakowym deskowaniem i Ukrainek do sprzątania trzystyumetrowej posiadłości potrzebują także symbolu pozycji z dawnych czasów, czyli konia.

Zatem mamy równowagę - koń na którym miastowy jechał nasrał, inny miastowy (biedniejszy) idący pieszo w to wdepnął. Sytuacja została w rodzinie.

A tym, którym tęskno do czasów gdy furmanki masowo zanieczyszczały środowisko emitując pączkowe produkty spalania owsa, proponuję pójść dalej i przypchać sobie na tydzień kanalizację aby móc się w pełni rozkoszować łechtaniem pokrytej rosą trawki o poranku, gdy kucnięci za domem będziecie się oddawać sielskiemu wypróżnieniu.

Zdrowia i odporności!