Dziś w nocy w Domu Artystów w Skolimowie zmarła wybitna aktorka

Barbara Krafftówna narodziła się jako aktorka w Krakowie. Będąc absolwentką działającego przy Starym Teatrze Studia Dramatycznego Iwo Galla, przemierzyła z nim niemal cały kraj. W Gdyni zadebiutowała rolą Rybaczki w "Homerze i Orchidei" Tadeusza Gajcego, wcieliła się także w postać Kasi w "Jak wam się podoba" Szekspira, Haneczki w "Weselu" Wyspiańskiego, czy Klary w "Pigmalionie" Shawa. Teatr im. Stefana Jaracza w Łodzi, to choćby Waria w "Wiśniowym sadzie" Czechowa. Kolejny artystyczny przystanek, Wrocław, zaowocował postaciami: Klary we fredrowskich "Ślubach panieńskich", Elizy w molierowskim "Skąpcu", czy Maszy w "Magazynie mód" Kryłowa, stworzonymi na deskach Teatrów Dramatycznych. W 1953 roku na stałe zakotwiczyła w Warszawie, grając w Teatrze Nowej Warszawy oraz teatrach: Komedia, Dramatycznym, Narodowym, Syrenie i Współczesnym, zyskując tu uznanie i sympatię widzów, którzy oklaskiwali jej Pernette Laprade w "Szczęśliwych dniach" Pugeta, tytułowe postaci: "Iwonę, księżniczkę Burgunda" Gombrowicza i "Księżniczkę Turandot" Gozziego, Lizę w sztuce "Pan Puntila i jego sługa Matti" Brechta, Zerzabellę w "Paradach" Potockiego, Abigail w "Procesie z Salem" wg "Czarownic z Salem" Millera, Zosię w "W małym dworku" Witkiewicza, Laurę w "Indyku" Mrożka, Olgę w "Letnikach" Gorkiego, Tytanię w "Śnie nocy letniej", Alicję w "Play Strondberg" Durrenmatta, Lady Macbett, Lady Duncan i Wiedźmę w spektaklu "Macbett" Ionesco.

Współpracowała z reżyserami, wśród których, m.in.: Maria Wiercińska, Edmund Wierciński, Stanisław Bugajski, Halina Mikołajska, Konrad Swinarski, Wanda Laskowska, Ludwik Rene, Kazimierz Dejmek, Izabela Cywińska, Andrzej Wajda, Erwin Axer i Jerzy Kreczmar.

Planowany na kilka miesięcy wyjazd do USA, gdzie miała zagrać tytułową postać w "Matce" Witkiewicza, przedłużył się o dekadę i zaowocował reżyserią "Kramu z piosenkami" Schillera, współpracą ze studentami Szkoły Teatralnej, Filmowej i Telewizyjnej w Los Angeles, rolą Hrabiny Kotłubaj w "Biesiadzie u hrabiny Kotłubaj" oraz Alicji w "Medytacjach o dziewictwie" wg Gombrowicza.

Powrót do kraju okazał się szczęśliwy a czas gęsto wypełniony artystycznymi wydarzeniami. Warszawska publiczność miała możliwość podziwiać aktorkę jeszcze w kilku sztukach. Teatr Dramatyczny powierzył jej rolę tytułowej "Alicji w krainie czarów" Carrolla w reżyserii Pawła Miśkiewicza, Teatr Syrena - Elizabeth Hatfield w "Jesiennych manewrach" Coke`a w reżyserii Krzysztofa Szustera, a Och-Teatr - Pani Wilberforce w "Trzeba zabić starszą panią" Linehana, spektaklu zrealizowanym pod okiem Cezarego Żaka.

W 2006 roku, z okazji jubileuszu sześćdziesięciolecia pracy artystycznej aktorki, Józef Opalski wyreżyserował na scenie Teatru Muzycznego w Gdyni, specjalnie na tę okoliczność napisany przez Remigiusza Grzelę monodram - "Błękitny diabeł". Dwa lata później publiczność zachwyciła się postacią Anastazji w "Oczach Brigitte Bardot", sztuki napisanej przez tego samego autora i zagranej na deskach Teatru na Woli. Współpraca tych dwojga artystów przerodziła się w serdeczną przyjaźń, a ta znalazła swe odbicie w książce "Krafftówna w krainie czarów", która posłużyła za kanwę scenariusza dokumentu o tym samym tytule, zrealizowanego przez zespół: Remigiusz Grzela, Maciej Kowalewski i Piotr Konstantinow, święcącego od paru miesięcy tryumfy na pokazach i festiwalach filmowych, wielokrotnie w obecności samej bohaterki.

Choć to teatr był chyba najważniejszy w życiu aktorki, nie można pominąć wielu ról zagranych w filmach: "Upał" i "Nikt nie woła" Kazimierza Kutza, "Popiół i diament" Andrzeja Wajdy, "Rękopis znaleziony w Saragossie", "Złoto" i "Szyfry" Hasa, serial "Czterej pancerni i pies" Konrada Nałęckiego, "Przygody pana Michała" Pawła Komorowskiego, "Ich dzień powszedni" Aleksandra Ścibora-Rylskiego, "Przygoda z piosenką" Stanisława Barei, "Książę sezonu" Witolda Orzechowskiego, "Kłopotliwy gość" Jerzego Ziarnika, "Skutki noszenia kapelusza w maju" Krystyny Krupskiej-Wysockiej i wielu innych, ale przede wszystkim tej nagrodzonej przez jury Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w San Sebastian - dramatycznej postaci Felicji w przejmującym obrazie "Jak być kochaną" Wojciecha Hasa.

Popularność przyniósł aktorce nie tylko teatr, czy film, ale też radio, estrada i telewizja a w niej dziesiątki spektakli Teatru Telewizji oraz cykliczny, niezapomniany Kabaret Starszych Panów i całe mnóstwo znakomitych piosenek, którymi bawiła, straszyła, rozśmieszała. Jak często się nimi posługujemy opisując codzienność: "a poza tym nic na działkach się nie dzieje", "w czasie deszczu dzieci się nudzą", "przeklnę cię" i wiele innych.

W 2007 roku została laureatką Konkursu Mistrz Mowy Polskiej dołączając do grona Kapituły przyznającej laury kolejnym nagradzanym tym zaszczytnym wyróżnieniem, a wynikające z tego tytułu obowiązki wykonywała z wielką uczciwością i oddaniem.

Nie były jaj obce zawodowe kontakty z młodym pokoleniem, z którym dzieliła się swoją wiedzą i doświadczeniem grając u studentów reżyserii w ich pracach semestralnych, etiudach filmowych, czy też biorąc udział w spotkaniach-wykładach o sztuce. Ciągle głodna i ciekawa świata i ludzi, nie stroniła od odbywających się na terenie całej Polski spotkań z publicznością, połączonych z mini recitalami, traktując najmniejszą nawet widownię z należnym jej szacunkiem.

Otrzymane przez aktorkę nagrody, medale i odznaczenia:

1949 - Nagroda Artystyczna Wybrzeża Gdańskiego za rok 1948

1962 - Srebrna Maska w plebiscycie "Expressu Wieczornego"

1962 - San Francisco - Międzynarodowy Festiwal Filmowy - Złote Wrota, nagroda za rolę Felicji w filmie "Jak być kochaną"

1963 - Złota Maska w plebiscycie Expressu Wieczornego

1963 - nagroda ministra kultury i sztuki II stopnia za rolę Felicji w filmie "Jak być kochaną"

1963 - Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

1964 - Srebrna Maska w plebiscycie "Expressu Wieczornego" na najpopularniejszych aktorów telewizyjnych

1965 - nagroda Komitetu d/s PRiTV za wybitne osiągnięcia aktorskie w programach rozrywkowych telewizji

1971 - druga lokata w filmowym konkursie "Panoramy Północy" na najpopularniejszą parę aktorską (wraz z Janem Englertem)

1975 - Nagroda Ministra Kultury i Sztuki I stopnia w dziedzinie teatru

1982 - Rzeszów - XXI RST - najlepsza aktorska Spotkań

1982 - Opole - VIII OKT - nagroda za rolę Lulu w "Skizie" w Teatrze Dramatycznym w Warszawie

1986 - Nagroda pisma "Drama Loque" za najlepszą kreację aktorską w "Matce" Witkacego w reż. Leonidasa Dudarewa w Los Angeles

1987 - Honorowa Odznaka Towarzystwa Polonia

1990 - Kraków - XXVII MFFK - wyróżnienie dziennikarzy za rolę w filmie "How to be American" w reż. Krzysztofa Przykuckiego

2006 - Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski

2006 - Złoty Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis

2007 - Warszawa - Tytuł Mistrza Mowy Polskiej

2008 - Warszawa - Feliks Warszawski za najlepszą drugoplanową rolę żeńską - za rolę Matki w przedstawieniu "Peer Gynt" w reż. Pawła Miśkiewicza w Teatrze Dramatycznym w Warszawie

2016 - Gdańsk - Nagroda Prezydenta Miasta Gdyni

2018 - Wielka Nagroda Festiwalu Dwa Teatry w Sopocie za wybitne kreacje aktorskie w Teatrze Polskiego Radia i Telewizji

2018 - Medal 100-lecia ZASP

2019 - Platynowy Szczeniak za wybitne osiągnięcia w aktorstwie filmowym na 8. Festiwalu Aktorstwa Filmowego im. Tadeusza Szymkowa we Wrocławiu

2019 - Medal Merito de Wratislavia - Zasłużony dla Wrocławia

2019 - Doroczna Nagroda Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego

2019 - Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski za "wybitne zasługi dla polskiej kultury, za wkład w rozwój sztuki teatralnej i filmowej"