Niepełnosprawny syn uczy miłości

Gdy Adam przyszedł na świat, z początku wydawało się, że jest zupełnie zdrowym dzieckiem. Dopiero po kilku miesiącach postawiono diagnozę o porażeniu mózgowym. Choć dla jego mamy była ona szokiem, ojciec chłopca - w zasadzie od samego początku - przyjął ją do wiadomości z pokorą. Od tego momentu jego życie uległo jednak diametralnej zmianie. W efekcie już od 34 lat zdecydowanie najważniejszy jest dla niego syn.

- Jestem szczęśliwy wtedy, gdy on jest szczęśliwy - przyznaje otwarcie Ryszard, tata Adama. - A czego uczy bycie ojcem niepełnosprawnego dziecka? Myślę, że przede wszystkim miłości. Moje życiowe motto brzmi "Alleluja i do przodu!".

Ryszard Tyszecki, mimo iż na co dzień sam zmaga się ze znaczną niepełnosprawnością (jest po kilku poważnych operacjach kardiologicznych i ortopedycznych), nie załamuje rąk, tylko skupia się na działaniu. Poznając go osobiście, trudno nie dostrzec jego wielkiej motywacji i niewyczerpanej energii.

Rozwój poprzez aktywność

Żeby poprawić jakość życia syna chwytał się dosłownie wszystkiego - korzystał nie tylko z pomocy lekarzy (między innymi Centrum Zdrowia Dziecka, Centrum Kompleksowej Rehabilitacji Konstancin czy Stocer), ale i znachorów, których jednak nie poleca.

- W przeciwieństwie do lekarzy nic nie pomogli, tylko brali pieniądze - ucina temat.

W młodości Adam miewał w tygodniu po kilka ataków epilepsji - obecnie, dzięki konsekwentnemu leczeniu, są one znacznie rzadsze. W wieku 13 lat przeszedł operację, dzięki której może się poruszać bez wózka inwalidzkiego. Oprócz tego uczy się domu w ramach nauczania indywidualnego oraz (od 17. roku życia) jest podopiecznym Warsztatów Terapii Zajęciowej w Zalesiu Dolnym.

Pan Ryszard zabiera syna na wszelkie możliwe imprezy kulturalne czy akcje społeczne.

- Uważam, że nie tylko powinienem tak postępować, ale wręcz muszę - przyznaje. - Dzięki temu Adaś się cały czas rozwija.

Ojciec rozwinął również u syna artystyczne pasje. Tyszeccy w środowisku lokalnym znani są dziś przede wszystkim jako fotografowie przyrody - ze szczególnym uwzględnieniem zdjęć ptaków, które Adam uwielbia. Od lat wspólnie wyprawiają się na plenery, by uwieczniać kolejnych skrzydlatych przedstawicieli okolicznej fauny (głównie na Mazowszu, choć również i nad polskim morzem, gdzie szczególnie lubią jeździć).

Ich praca spotyka się z dużym uznaniem miejscowej społeczności. W sierpniu w Domu Sołeckim - Stara biblioteka w Zalesiu Górnym odbył się wernisaż wystawy fotografii Adama, na którym były prawdziwe tłumy, a oficjalnego otwarcia ekspozycji dokonała wiceburmistrz Piaseczna Hanna Kułakowska-Michalak.

- Mój syn jest bardzo wrażliwy, długo czeka i bardzo mocno przeżywa tego typu wydarzenia - nie kryje pan Ryszard. - Gdy na jego wystawy przychodzą uśmiechnięci ludzie, cieszy się z tego i jest to dla niego bardzo ważne.

Szczerość w miłości do innych

Niestety, wielu rodziców niepełnosprawnych wciąż izoluje ich od ludzi. Zdaniem ojca Adama to duży błąd. Jego syn, dzięki otwartości na innych, bardzo wiele zyskał - jest bardziej śmiały, rozwija się intelektualnie i czuje się potrzebny innym.

- Nigdy nie spotkaliśmy się z żadną negatywną reakcją - mówi pan Ryszard. - Gdziekolwiek się nie pojawiamy, Adam przyjmowany jest bardzo ciepło. Dlaczego? Chyba ma w sobie coś takiego, co ujmuje innych. On po prostu kocha ludzi, jest w tym dojmująco szczery i... ludzie to czują.

A jak, jako osoba niepełnosprawna, odnalazł się w czasach pandemii? Choć nie mógł chodzić na te same warsztaty co wcześniej, to bardzo podobały mu się zajęcia organizowane online. Nie tylko się na nich nie nudził, ale i ominął go cały stres związany z koronawirusem.

- Adam zupełnie nie interesuje się polityką i nie rozumie o co chodzi z tą całą pandemią - przyznaje Ryszard Tyszecki. - Może także dzięki temu ma na co dzień tyle pogody ducha.