Krystyna Turek skończyła 100 lat. Mieszka sama i czuje się świetnie

Przed okupacją pani Krystyna mieszkała u wujostwa na rogu Siennej i Żelaznej. Wybuch powstania zaskoczył ją na Koszykowej. Oszołomiona szła znajdującymi się pod ostrzałem ulicami w kierunku Powązek. Tam spotkała siostry zakonne, z którymi udało jej się wyjść z walczącej Warszawy. Zatrzymała się w rejonie Grodziska Mazowieckiego. Tam, aby przeżyć, zajęła się handlem. To właśnie wtedy poznała też swojego przyszłego męża. Po upadku powstania razem przeszli przez zamarzniętą Wisłę do Rembertowa, gdzie pani Krystyna miała rodzinę.

- W Rembertowie wszyscy produkowali wówczas papierosy, zaczęłam więc je rozprowadzać - opowiada. - Miałam pieniądze, więc kupiliśmy z mężem ładny pokój z kuchnią na Rybnej. Potem z papierosów przerzuciliśmy się na spody do butów, których wówczas brakowało. Niestety, w połowie lat 50. mój mąż kupił mercedesa i zaczął pracować jako taksówkarz. Zaczęła się wódka i nocne życie. Rozstaliśmy się, bo ja nigdy nie byłam rozrywkowa, a jemu to nie pasowało.

Krystyna Turek potem jeszcze kilka razy zmieniała zarówno miejsca zamieszkania, jak i wykonywane zajęcia. Po jakimś czasie wyszła ponownie za mąż i, jako że miała ukończone kursy księgowej, zaczęła pracować w zakładach mięsnych na Otwockiej. To właśnie wtedy, w roku 1960, kupiła mieszkanie przy ulicy Wojska Polskiego w Piasecznie. W tej samej klatce mieszka już od 60 lat. Po przejściu na emeryturę Krystyna Turek zaczęła zajmować się ogródkiem, robić na drutach, haftować.

- Teraz jestem już mniej aktywna, bo często boli mnie ręka - mówi. - Ale ogólnie czuję się nieźle. Przy takim zdrowiu mogłabym pożyć jeszcze z 10 lat.TW